Culinaire geneugten
Door: IngridnaarBali
Blijf op de hoogte en volg Ingrid
27 Juni 2012 | Indonesië, Batavia
26-06-2012
Met het schaamrood op de wangen, wankel ik slaapdronken m'n kamer uit, het is al half 10 en een eeuwigheid geleden dat ik nog zo lang geslapen heb. "Ik heb al 35 km gefietst en zit al uren te rammelen van de honger tot jij eindelijk je nest komt om te ontbijten! Schaamt ge uw eigen niet?" roept Stani me plagend toe en hij lacht luid.
Ja, schamen doe ik me zeker maar ik heb zo fijn geslapen dat die schaamte niks is, vergeleken bij de deugd van een diepe, verkwikkende nachtrust. Hier en nu voel ik pas hoe hoog de nood aan rust en ontspanning was.
De ontbijttafel staat al klaar met gezonde lekkernijen en we vallen meteen aan.
Gisteravond hadden we ook al weer zo'n eet-festijn: een heerlijke salade van rucola met tomaat, ansjovis, mozzarella, basilicum, feta, olijven, rode ui en een heerlijk sausje. Alles klaar gemaakt door m'n gastheer die het lekker koken in z'n bloed heeft zitten. Ik mag me als prinses gedragen en krijg het eten zo voor m'n neus geschoteld. Dat is wel heel bijzonder ... of zou ik er uit zien als iemand die niet te vertrouwen is in de keuken? Het zal dat laatste wel zijn.
Na het eten hebben we foto's zitten kijken, muziek geluisterd, filmpjes op YouTube gekeken en vooral veel gelachen. Deze keer lagen we voeg in bed.
Na het ontbijt doen we rustig aan. Ibu Lis brengt ons een kop heerlijke kruidenthee, iets later een schaaltje met frisse sneetjes papaja, besprenkeld met limoen en nog wat later staat er een glaasje zelf gebrouwen sap voor mijn neus.
Iets na de middag duiken we weer de keuken in. Dat wil zeggen: Stani kookt met de restjes van gisteren, ik zet de tafel klaar en ruim het aanrecht op. Het resultaat is een hemelse pasta. Ik knijp in een arm en m'n neus, trek aan een oor en trap op m'n eigen grote teen en ja,auw, ik droom niet! Dit is een aaneenschakeling van het ene culinaire orgasme na het andere. "Profiteert er nog maar van," lacht Stani, "morgen is de vakantie gedaan!". Ik lach mee maar besef dat het vanaf morgen inderdaad heel anders en vooral minder leuk zal zijn.
Terri, de overbuurman met een zwaar West-Vlaams accent komt kennis maken. Als er wat zou zijn terwijl Stani weg is, kan ik altijd bij hem en zijn vrouw terecht. Aardige mensen hier!
's Avonds halen we Luc (een Belg die al jaren in het buitenland woont) en Anique (Nederlands-Limburgse studente die op Bali haar eind-stage voor de opleiding Toerisme loopt) op. We van gaan uit eten in een onlangs geopend visrestaurant. We staan vol bewondering te kijken naar het prachtige, sfeervolle interieur en het knappe ontwerp (zie www.segarabambu.com)
We bestellen een menu voor 6 personen, bestaande uit allerlei verschillende vis- en groenten lekkernijen. Dit is weer smullen en likkebaarden onder een gezellige babbel. M'n rok begint te spannen en vertelt me dat het hoog tijd is om te stoppen met al dat gebuffel.
Als we thuis komen, is het half 11. Stani wil morgen om 5u op staan en gaan fietsen. Deze keer wil ik graag met hem mee op een geleende fiets, wat calorieën verbruiken. Snel het bed in dus.
Na meer dan een half uur kan ik de slaap nog niet vatten, er is iets wat me wakker houdt. Wat dat kan zijn, is me nog niet duidelijk. De hele nacht door, ontwaak ik om de haverklap uit een lichte slaap en daarna duurt het weer een hele tijd voor ik terug van de wereld ben. Al voor de wekker afloopt, sta ik naast mijn bed, vol goesting voor een flinke fietstocht.
Wordt vervolgd ...
Met het schaamrood op de wangen, wankel ik slaapdronken m'n kamer uit, het is al half 10 en een eeuwigheid geleden dat ik nog zo lang geslapen heb. "Ik heb al 35 km gefietst en zit al uren te rammelen van de honger tot jij eindelijk je nest komt om te ontbijten! Schaamt ge uw eigen niet?" roept Stani me plagend toe en hij lacht luid.
Ja, schamen doe ik me zeker maar ik heb zo fijn geslapen dat die schaamte niks is, vergeleken bij de deugd van een diepe, verkwikkende nachtrust. Hier en nu voel ik pas hoe hoog de nood aan rust en ontspanning was.
De ontbijttafel staat al klaar met gezonde lekkernijen en we vallen meteen aan.
Gisteravond hadden we ook al weer zo'n eet-festijn: een heerlijke salade van rucola met tomaat, ansjovis, mozzarella, basilicum, feta, olijven, rode ui en een heerlijk sausje. Alles klaar gemaakt door m'n gastheer die het lekker koken in z'n bloed heeft zitten. Ik mag me als prinses gedragen en krijg het eten zo voor m'n neus geschoteld. Dat is wel heel bijzonder ... of zou ik er uit zien als iemand die niet te vertrouwen is in de keuken? Het zal dat laatste wel zijn.
Na het eten hebben we foto's zitten kijken, muziek geluisterd, filmpjes op YouTube gekeken en vooral veel gelachen. Deze keer lagen we voeg in bed.
Na het ontbijt doen we rustig aan. Ibu Lis brengt ons een kop heerlijke kruidenthee, iets later een schaaltje met frisse sneetjes papaja, besprenkeld met limoen en nog wat later staat er een glaasje zelf gebrouwen sap voor mijn neus.
Iets na de middag duiken we weer de keuken in. Dat wil zeggen: Stani kookt met de restjes van gisteren, ik zet de tafel klaar en ruim het aanrecht op. Het resultaat is een hemelse pasta. Ik knijp in een arm en m'n neus, trek aan een oor en trap op m'n eigen grote teen en ja,auw, ik droom niet! Dit is een aaneenschakeling van het ene culinaire orgasme na het andere. "Profiteert er nog maar van," lacht Stani, "morgen is de vakantie gedaan!". Ik lach mee maar besef dat het vanaf morgen inderdaad heel anders en vooral minder leuk zal zijn.
Terri, de overbuurman met een zwaar West-Vlaams accent komt kennis maken. Als er wat zou zijn terwijl Stani weg is, kan ik altijd bij hem en zijn vrouw terecht. Aardige mensen hier!
's Avonds halen we Luc (een Belg die al jaren in het buitenland woont) en Anique (Nederlands-Limburgse studente die op Bali haar eind-stage voor de opleiding Toerisme loopt) op. We van gaan uit eten in een onlangs geopend visrestaurant. We staan vol bewondering te kijken naar het prachtige, sfeervolle interieur en het knappe ontwerp (zie www.segarabambu.com)
We bestellen een menu voor 6 personen, bestaande uit allerlei verschillende vis- en groenten lekkernijen. Dit is weer smullen en likkebaarden onder een gezellige babbel. M'n rok begint te spannen en vertelt me dat het hoog tijd is om te stoppen met al dat gebuffel.
Als we thuis komen, is het half 11. Stani wil morgen om 5u op staan en gaan fietsen. Deze keer wil ik graag met hem mee op een geleende fiets, wat calorieën verbruiken. Snel het bed in dus.
Na meer dan een half uur kan ik de slaap nog niet vatten, er is iets wat me wakker houdt. Wat dat kan zijn, is me nog niet duidelijk. De hele nacht door, ontwaak ik om de haverklap uit een lichte slaap en daarna duurt het weer een hele tijd voor ik terug van de wereld ben. Al voor de wekker afloopt, sta ik naast mijn bed, vol goesting voor een flinke fietstocht.
Wordt vervolgd ...
-
27 Juni 2012 - 14:11
Maddy:
Hey Prinses... haha super om je verhalen te lezen Ingrid. Ben blij dat je het zo naar je zin hebt....je hebt echt getroffen. Alles heeft zo moeten zijn. Anit & Ik hebben het regelmatig over je....achter ons bureau. Ga lekker verder met genieten daar....
Dikke zoen -
27 Juni 2012 - 14:13
Stany :
leuk verhaal ingrid en dit ligt allemaal nog maar net achter ons. ik ben weg maar het gaat zeker niet "minder leuk worden nu"... nu gaat het spannend worden, geniet elke dag en laat je mee voeren door het onbekende. -
27 Juni 2012 - 14:20
Anit:
Hey vriendin, ik lees je verhalen en zit bijna te kwijlen van al die culinaire hoogstandjes. Ik zie het al helemaal voor me, al die lekkere hapjes, het mooie strand, de rijstvelden en al die lieve mensen. Ik ben zo blij dat je eindelijk rust hebt gevonden, hou dat vast!!!! En nu even niet teveel aan de lijn denken slanke dame, geniet ten volle van die 2 maanden, de kilo's gaan er weer wel af in België. En dat je een wandelmaatje hebt gevonden in een viervoeter, helemaal leuk. Je zult Stani wel missen als hij naar België gaat maar ben absoluut niet bang dat je eenzaam zult zijn ;-) Ik vond het ook super om lekker gezellig via Skype te kletsen met je, goed om je stem te horen waarin ik zoveel blijdschap heb gehoord. Nou lieverd, ik ben weer heel nieuwsgierig naar je volgende verslag. Een hele dikke knuf, ook van Theo xxx -
29 Juni 2012 - 17:43
Melchior:
Dat je niet kunt slapen komt van de spanning.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
